بسم الله الرحمن الرحیم
این بار می خواهم در یک نظر خواهی ، رأی و نظر شما را رجع به شعر بی سکته و متحد الوزن که همه ی اختیارات در آن استفاده نشده ،امّا در عوض خوش وزن است و دقیقاً طبق وزن عروضی خود پیش رفته است را بدانم. این نظر سنجی از ارزش بالایی برخوردار است و اگر به حرکت و جنبشی منجر شود ، می تواند مسیر ادبیات را به کلی عوض کند و شعر فارسی را جان تازه ببخشد.
این شعر خوش وزن است و در آن از دوسکته ی ملیح و قبیح استفاده نمی شود و اختیارات تغییر وزن نیز در آن جای ندارد .
این عمل شاید در اول کار بسیار سخت باشد ، امّا پس از مدّتی ذهن شاعر را قوّت می بخشد تا بر اساس مطابقت دقیق با وزن اصلی شعر بگوید و در شعرش سکته نباشد و وزن شعر از شکل اصلی آن خارج نشود.
برای نمونه شعری را که طبق این اصول نوشته شده است ، می آورم:
بسم الله الرحمن الرحیم
((جوی نور))
شب است و نغمه سُرایان به روی مرداب اند
سپیده سر زَند امّا هماره بی تاب اند
به رنگ ماه سپیدند و واله اند از شعر
اسیر صد تب ققنوس و آه مهتاب اند
خروش زَمزَمه ها را به شنبه ها دادند
همیشه شاعر روزند و صبح کم یاب اند
به راز خفته ی باران عقیده می دارند
که خود قصیده ی یلدا و نور در خواب اند
وَرای آیِنه هایند و مرگِ کابوس اند
رها میان سپهرند و دُرِّ بس ناب اند
کنون که ساعت عشق است و عاشقی پاییز
چه ساده عکس سکوت اند و زنده در قاب اند
لطفاً نظرات خود را درین باره اعلام کنید و برای حمایت ،به شعر ((جوی نور )) بنده سر بزنید و لایک کنید تا تعداد حامیان مشخص شود.
پایان
فی امان الله
بخش نقد ادبی | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
