محسن جلالی
امام عصر! گلويم فشرده از درد است
امام عصر! گلويم فشرده از درد است
هنوز حال و هواي قبيله‌ام سرد است
قسم به چهره نورانيت كه پنهان است
قسم به دست دعايت كه رحمت از آن است
قسم به ناله جانسوز شام عاشورا
قسم به نور هدايت، امام عاشورا
قسم به روح شهيدي كه غرق لبخند است
قسم به جسم شهيدي كه پشت اروند است
شب بسيجي تو با حسين مي‌گذرد
و با صحيفه پير خمين مي‌گذرد
دم بسيجي سيد، دم مسيحايي است
اگر اشاره كند پا و سر تماشايي است
اگر ز پاي خود اكنون فتاده‌اند آنها
اگر دو چشم خود از دست داده‌اند آنها
اگر ز بعد شبي كه ستاره مي‌چينند
دو دست عاشق خود را دگر نمي‌بينند
بدان نهايت رويايشان ظهور شماست
و روشنايي چشمانشان حضور شماست
