«زینب (س)»
جاوید و سربلند
علیا‌مخدره!
چون معبدی به ذروه کوهی
بشکوه بر ستیغ کلام ایستاده است
بی‌مرگ‌، ‌بی‌هراس
چونان فرشته‌ای که فرود آورد عذاب
بر شام این جماعت کوفی – این قوم ناسپاس! –
خود ایمن از تطاول فتنه چو آفتاب
بر قله‌ی بلیغ سلام ایستاده است
بانگ علی به گوش جماعت چه آشناست!
این‌بار از گلوی شما بانو!
هر چند،‌ این مردمان کج‌اند
هستی به احترام امام ایستاده است