فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 7 اردیبهشت 1403

جمشید عباسی

تصویر تست
تصویر تست

جمشید عباسی

 

تلخک

 

شاید که همین ساقه پیچک بتواند…

باید بشود این دل کوچک بتواند…

 

این عطر خوش و ناز نسیمی که رسیده

از زنده ترین باغچه بی شک بتواند…

 

این ماهی قرمز که در آئینه غریب است

از دست همین تنگ، هم اینک بتواند…

 

آن فاخته ی کوچک دلسوخته حتی

مثل کرک و قمری و لک لک بتواند….

 

سخت است ولی کاش که دستان یتیمی

با این دوسه تا سکه ی قلک بتواند…

 

شیرین نشد این قصه ی پر غصه گمانم

زاندوه پراکنده، تلخک بتواند…

 

آنقدر که این باغ نفسگیر کلاغ است

اینگونه بعید است مترسک بتواند…

 

لبخند، پس انداز قشنگی است و لی دور

می بینم از این شعله ی اندک بتواند…

 

من فکر کنم این گل یخ ها بگذارند-

شاید که شبی هم گل میخک بتواند…

 

از پنجره آواز بهاری نرسیده

بگشای قفس را که چکاوک بتواند…

 2

 

 خواندن ندارد اصلا”

 

                     – این شعر

 

شیوع بدی است

 

این سموم بادآورده

 

که دگردیسی شعر هایم را

 

                 مقطوع می کند

 

من به این پیلگی معترضم

 

حقیقتی است

 

      اما

 

        حق نیست این مرگ

 

از این پولکها

 

حق پروانگی هیچ پرنده ای

 

                   پرداخت نشده

 

از این پو لک ها

 

      که سنجاق شده اند

 

       بر قاب های محقر کهنه

 

باید

 

دستهای زیادی

 

پشت قابها باشند

 

    دست های ظریف

 

    دست های زمخت

 

شوریدیم و شیون کردیم

 

                   راشل!

 

        بر شوربختی اینهمه بال بی بازگشت

 

         مقابل بادهای مسموم

 

دلم برای فاصله ها تنگ است

 

برای هفت سالگی های مدام

 

          بادبادک های رها

 

          و شفیره های مغموم

 

خواندن ندارد اصلا”

 

این شعر برای گریستن است.

3

فنجان چای سهم من از باغهایتان

ای بوته های داغ کجا شد صدایتان

آنقدر کشته اند ، نه آنقدر کشته اید

یعنی به کارخانه رسیده است پایتان

خالی مباد از دلتان آفتاب مهر

جام عقیق پر شده از های هایتان

خون دل است آنچه که سهم اهالی است

داغ بدی است بر دل آتشفشانتان

حالا کنار کرسی گرمی که داشتیم

عمری است – بی مبالغه- خالیست جایتان

4

 

پرگار

 

 

 

   رسم زمانه یک شبه انگار عوض شده

 

        اصلا” اساس و فلسفه ی کار عوض شده

 

       این غار مال دوره ی پارینه سنگی است

 

         خوابیده ایم و سکّه ی بازار عوض شده

 

   نه یوسف و نه چاه کسی ناتنی نشد

 

     در این مجال جنس خریدار عوض شده

 

  اینقدر کوژ هم که نبودیم، بوده ایم؟!

 

 انگار جای جیوه و زنگار عوض شده

 

یا از ازل محیط جهان جای ما نبود

 

   یا اینکه رسم رایج پرگار عوض شده

 

    حالا که مهره ها نه سیاهند نه سپید

 

 بازی ورای قاعده با مار عوض شده

 

 آری ریاضیات غریبی است چشم تو

 

با نیزه ی نگاه تو بُردار عوض شده

5

 

دلم می گیره باغت را نبینم

سر ایوون چراغت را نبینم

بهار من الهی تا زمستون

 بمونی تا که داغت را نبینم