کنون دوباره در شب خاموش قد می کشند همچو گیاهان دیوارهای حایل دیوارهای مرز تا پاسدار مزرعه عشق من شوند کنون دوباره همهمه های پلید شهر چون گله مشوش ماهی…
کنون دوباره در شب خاموش قد می کشند همچو گیاهان دیوارهای حایل دیوارهای مرز تا پاسدار مزرعه عشق من شوند کنون دوباره همهمه های پلید شهر چون گله مشوش ماهی ها از ظلمت کرانه من کوچ می کنند کنون دوباره پنجره ها خود را در لذت تماس عطرهای پرکنده باز می یابند کنون درخت ها همه در باغ خفته پوست می اندازند و خاک با هزاران منفذ ذرات گیج ماه را به درون می کشد کنون نزدیکتر بیا و گوش کن به ضربه های مضطرب عشق که پخش می شود چون تام تام طبل سیاهان در هوهوی قبیله اندامهای من من حس میکنم من میدانم که لحظه ی نماز کدامین لحظه ست کنون ستاره ها همه با هم همخوابه می شوند من در پناه شب از انتهای هر چه نسیمست می وزم من در پناه شب دیوانه وار فرو می ریزم با گیسوان سنگینم در دستهای تو و هدیه می کنم به تو گلهای استوایی این گرمسیر سبز جوان را بامن بیا با من به آن ستاره بیا نه آن ستاره ای که هزاران هزار سال از انجماد خاک و مقیاس های پوچ زمین دورست و هیچ کس در آنجا از روشنی نمی ترسد من در جزیره های شناور به روی آب نفس می کشم من در جستجوی قطعه ای از آسمان پهناور هستم که از تراکم اندیشه های پست تهی باشد با من رجوع کن با من رجوع کن به ابتدای جسم به مرکز معطر یک نطفه به لحظه ای که از تو آفریده شدم با من رجوع کن من ناتمام مانده ام از تو کنون کبوتران در قله های پستانهایم پرواز میکنند کنون میان پیله لبهایم پروانه های بوسه در اندیشه گریز فرو رفته اند کنون محراب جسم من آماده عبادت عشق است با من رجوع کن من ناتوانم از گفتن زیرا که دوستت میدارم زیرا که دوستت میدارم حرفیست که از جهان بیهودگی ها و کهنه ها و مکرر ها میاید با من رجوع کن من ناتوان از گفتن بگذار در پناه شب از ماه بار بردارم بگذار پر شوم از قطره های کوچک باران از قلبهای رشد نکرده از حجم کودکان به دنیا نیامده بگذار پر شوم شاید که عشق من گهواره تولد عیسی دیگری باشد
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
