امیر رزق آبادی
رسيدن از آن سو چراغي به دست
رسيدن از آن سو چراغي به دست
غرور غزل را نگاهت شكست
به يمن قدمهاي پر نور تو
هزاران ستاره به چشمم نشست
من از شب چكيدم، تو از روشني
اميدي به پيوند من با تو هست
اگر در حريم تو پر مي‌زنم
گرفتم دلي را به روي دو دوست
قسم بر طريق پر آشوب عشق
تمام وجودم به نامت شده‌ست
