ساجده اصغري

“عشق،عشق است”
قبلا عشق را زجر مي دانستم
اندكي غصه و درد
و كمي دلتنگي….
تام آن را بد مي دانستم
گوشه اي تنهايي
يك بغل گريه ي سرد…
بود آن جاده اي يك طرفه
كه تمامي خشك است
گه گاه كور سرابي پهن نيز، مي توان در آن ديد…
آسمانش ابري،پر يك بغض عظيم
ليك در اين روزها
عشق يك معجزه است…
يك بهشت آشكار
پر رويا و خيال
يك سبد خاطره همراهش هست…
يك نسيم شادي و گاه نم نمكي شور و نشاط…
عشق يك درمان است
قرص تسكين همان تنهايي
كه شريك دل ماست…
عشق مجنون مي كند
ليك آن هم زيباست…
عشق يك بوم سراسر رنگي است
پُر نور هاي سفيد
پُر پرَهاي بلندِ نيلي
پُر تارهاي سياه مشكي از طناب گيسو
پُر يك قرمزي آتش گون از شراب لب ها
پُر يك زردي خسته بر چهر در شب هاي دوري
پُر يك سبزي آرامش بخش در ميان دل ها
پُر يك زندگي است،اين بوم زيبا
عشق،عشق است
و دگر هرچه كنم من معني
فقط يك بازي بي پايان با
اين كلمات خوش است
عشق،عشق است
و دگر هيچ كه هيچ…