فال

حمیدرضا عبدلی

شب‌بودوخلوتی‌خوب‌حرف‌از‌ملال‌میزد
صیاد‌من‌چگونه‌بر‌عمق‌خال‌میزد
من‌آرزووامیددرانتظاروصلش
چون‌طبل‌دردگشتم‌اوبی‌مجال‌میزد
دردل‌چه‌حرفهایی‌آماده‌داشتم‌حیف
اوناامیدوغمگین‌حرف‌از‌زوال‌میزد
درآرزوی‌وصلش‌خشکم‌نمود‌بی‌مهر
اودرخیال‌هردم‌بردل‌نهال‌میزد
من‌زشت‌بودم‌واو‌زیباجمال‌ورعنا
او‌طعنه‌های‌بسیار‌باآن‌جمال‌میزد
گفتم‌عزیز‌جانم‌باتوشود‌بمانم
باآنکه‌عاشقم‌بود‌دیدم‌که‌فال‌میزد

بخش غزل | پایگاه  خبری شاعر

منبع: سایت شعر ایران