شاعر: محمد لطیف پور
محمد لطیف پور(متولد اذر69) هستم.اهل یاسوج.دانش اموخته مهندسی مکانیک با مدرک کارشناسی از دانشگاه دولتی یاسوج می باشد.علاقه مند به شعر و ادبیات فارسی .
*********
1
سعی و کوشش میکنم تا بازیابم خویش را
تا که زیبایش کنم آینده ای در پیش را
دور می گردم ز عاداتی که کورم کرده اند
گر پر و بالش دهم این فکر دور اندیش را
قدر حالم را بدانم بعد از آن حال خراب
بارالها خود عنایت کن منِ درویش را
دست گیرم باش و گیرم را به دستت بازکن
کم گره نگشوده ای!افزون بگردان بیش را
نوش دارویی و بعد ازمردنم گر سررسی
با نفس های تو درمان می کنم هر نیش را
سوی چشمانت به رقص آیم اگر مهلت دهی
تا مسلمانش کنم این نفس کافرکیش را
عشق یعنی اینکه بعد از سالها بی حاصلی
هم تو را پیداکنم،هم مقصد و هم خویش را
2
شعر دوم :تقدیم به ساحت مقدس ولی عصر
پس از فراق و صبوری،مگر نمی اید؟
برای این همه بت ، با تبر نمی آید؟
دوباره طبع (لطیفم) به جوش می افتد
چو یارِ منتظَرم ، از سفر نمی آید
بیاکه حافظِ شیراز هم نوای من است
از آن غریبِ بلاکش خبر نمی آید
غروب سهمِ من از جمعه می شود وقتی
که انتظارِ من و عاشقان ، به سر نمی اید
فدای نرگس چمشت بیا که بی رویت
شب فراق زمین را سحر نمی آید
*********
3
شعر سوم:واژه های لطیف
عاشق تر از همیشه به جادویِ چشم تو
در موج ابروانِ ظریفت شناورم
شاعر شدم که تو را وقتِ درس و مشق
در بین واژه های لطیفم بیاورم
