زهرا محدثي خراساني
مسافر
تقديم به ولي‌عصر “عج“
گاه‌‌گاه
بي‌قرار و بي‌پناه
مثل اشتياق شب به نور ماه
در پي نگاه يک مسافرم !
در پي نگاه يک مسافرم،
تا که خنده و اميد را
صبح عيد را
بين گريه‌هاي شهر من
مهيمان کند.
تا نگاه عاشقانه‌اي
برتمام خستگان کند!
راستي،
گام‌هاي ما چقدر
کوچه‌‌های شوق را عابر است؟
راستي،
چند صفحه مشق ما
نامه‌اي براي اين مسافراست؟
