بـبـین تـا یک انـگـشـت از چـنـد بـنـدبــه صــنـع الـهـی بــه هـم درفــگــنـدپـس آشـفـتـگـی بــاشـد و ابـلـهـیکـه انگـشـت بـر حـرف صـنـعـش نهیتأمــل کـ…
| بـبـین تـا یک انـگـشـت از چـنـد بـنـد | بــه صــنـع الـهـی بــه هـم درفــگــنـد |
| پـس آشـفـتـگـی بــاشـد و ابـلـهـی | کـه انگـشـت بـر حـرف صـنـعـش نهی |
| تأمــل کـــن از بـــهــر رفـــتـــار مــرد | که چـند استـخوان پـی زد و وصل کرد |
| کـه بـی گـردش کـعـب و زانـو و پـای | نـشــایـد قــدم بــر گــرفــتــن ز جــای |
| ازان سجـده بـر آدمی سخت نیست | که در صلب او مهره یک لخـت نیسـت |
| دو صد مهره در یکدگر ساخـتـه ست | که گل مهره ای چون تو پرداخته ست |
| رگت بر تن است ای پسندیده خوی | زمینی در او سـیصـد و شـصـت جـوی |
| بــصـر در سـر و فـکـر و رای و تـمـیـز | جــوارح بــه دل، دل بــه دانـش عــزیـز |
| بــهـایـم بــه روی انـدر افـتــاده خـوار | تــو هـمـچــون الـف بــر قـدمـهـا سـوار |
| نگـون کـرده ایشـان سـر از بـهر خـور | تـو آری بــه عـزت خـورش پــیـش سـر |
| نــزیـبــد تــو را بــا چــنـیـن ســروری | کـه ســر جــز بــه طـاعـت فـرود آوری |
| بــه انـعــام خــود دانـه دادت نـه کـاه | نــکــردت چــو انــعــام ســر در گــیــاه |
| ولــیــکــن بــدیـن صــورت دلــپــذیــر | فـرفـتــه مـشــو، ســیـرت خــوب گـیـر |
| ره راســت بــایـد نـه بــالـای راسـت | که کافر هم از روی صورت چـو ماست |
| خــردمـنـد طـبــعـان مـنـت شــنـاس | بــدوزنـد نـعــمـت بــه مـیـخ ســپــاس |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
